Als Het Applaus Stopt’. Het is de vrees van elke artiest en de afsluitende track van het album “Liedjes In Mineur” van Engel. Op het gelijknamige intro kondigt Engel de liedjes aan als een album voor de dagen waarop helemaal niets gelukt is. Gedachten van een man die twijfelt. Over relaties en zijn artiestschap.
Het album trapt echt af met ‘Weg’ waarop Engel en Just hun liefde voor muziek uiten. Just is een artiest waarmee Engel op bijna al zijn albums samenwerkt. De laatste jaren is er ook een innige samenwerking met Paul de Munnik. Hij is dit keer te horen op de track ‘Gedoofde Kaarsen’.
Elsa Birgitta Bekman zingt in het Frans op ‘Vaarwel’. Een mooie combinatie met de Nederlandse raps van Engel. Dat geldt ook voor de Engelstalige raps van Donnie Adams op ‘Half 5’. Het vroege tijdstip waarop Engel vaak wakker ligt in zijn bed.
Gelukkige mensen
Op ‘Bye Bye’ komen Steven Engel’s twijfels over het artiest zijn aan bod. “Alle gelukkige mensen schieten voorbij”, aldus de rapper. Maar zij worstelen misschien wel net zo hard met zingeving.
‘Michael Jordan’ is de jeugdheld van Engel. Hooguit een half uurtje per week was hij op tv te zien. Wat leven we nu dan toch in een luxe tijd waar we uren naar onze helden kunnen kijken. Tussen de regels door vertelt de rapper dat hij dit echter graag zou inruilen voor de verantwoordelijkheden die een volwassen man heeft.
Therapie
Op ‘Niks Voor Mij’ probeert Engel of een therapeut hem kan helpen. Dat therapie niet alles kan oplossen maakt Just maar al te zeer duidelijk op het nummer. Op ‘Niemand Anders’ is hij het die Engel een hart onder de riem steekt.
De rapper lijkt zijn keuze te hebben gemaakt om door te gaan tot het applaus stopt. Gelukkig maar, want tekstueel en muzikaal lijkt Engel nog lang niet uitgesproken. “Liedjes in mineur” is daarbij misschien wel zijn beste plaat. En binnen zo’n omvangrijk repertoire is dat een prestatie van formaat.