Mijn zoon Jesse heeft vandaag zijn zwemdiploma A behaald! Vier rijen dik gevuld met papa’s en mama’s, opa’s en oma’s, ooms en tantes, broers en zussen en aanverwanten stonden voor de kijkbalie van Zwemschool Schermer te kijken. Mijn lief was aan de rand van het zwembad gaan staan om een aantal zwemslagen te kunnen filmen. Met mijn andere zoon en mijn dochter in de arm liep ik naar de kijkbalie en vroeg of ik ze daar wellicht op mocht plaatsen zodat ik niet een half uur lang met 30 kilo in mijn handen stond. Tijdens de zwemles zaten ze daar meestal ook zodat ze niet aan mijn blik kunnen ontsnappen.
Hallo lelijk
Nee, antwoordde een moeder, want er stonden allemaal kleine vrouwtjes voor de balie. Het klonk in mijn oren redelijk denigrerend tegenover de Hindoestaanse familie die de verrichtingen van hun talentje aanschouwden. En hoe koud moet je zijn om een vader wiens zoon afzwemt voor zwemdiploma A – een redelijk unieke gebeurtenis – zo af te snauwen. Ik was haast nog zenuwachtiger dan mijn zoon en nu kon ik er ook nog niets van zien! Om het feestgevoel niet te bederven zweeg ik en dacht alleen maar dat deze vrouw een behoorlijk rotleven moest hebben. Elke ochtend als ze in de spiegel kijkt ziet ze namelijk dat verschrikkelijk lelijke hoofd. En dat moet een enorme last zijn. Ik kon haar uitval opeens een stuk beter begrijpen.
P.S. Mijn dag kon toch al bijna niet meer stuk. Vanochtend bij het ontwaken had ik van mijn lief een cadeau gekregen. De lp A pagan place van The Waterboys. Een fenomenaal album, onder andere All the things she gave me staat daarop. Een nummer dat ik tot twee maanden geleden nog niet kende maar inmiddels één van mijn favoriete liedjes aller tijden is.
Natuurlijk heb je begrip voor iemand die een rotleven heeft omdat ze iedere ochtend in de spiegel een spiegelbeeld van Miss Piggy tegenover haar ziet refleteren. Maar is dat een reden om iemand af te snauwen ? Het zou bijna kunst kunnen zijn, de wratten en pukkels waarbij bij sommigen de push uit loopt en het meest opvallende de zwarte neusharen die als bewijs van een oerafstamming van een behaarde Neanderthaler als stille getuige van een ver verleden haar geschiedenis en afkomst niet durven te verraden. Nee neem dan de man. Altijd is de man het slachtoffer. Stel je voor. Ontwakend uit een mooie droom waariin je midden in een zwoele zomernacht onder de goedkeurende blik van een sterren hemel die gul haar licht en schoonheid over je uit strooit de liefde hebt bedreven met een mediteriaanse schone naast je die vrouw ziet liggen. Wat gaat er dan door je heen ? Is dit Burgers Zoo ? Zo’n man is niet te benijden. Dan kun je maar beter als wielrenner wereldfaam verkijgen door een toneelstukje op te voeren om in de geschiedenisboeken te komen met beelden die over veertig jaar op wat voor media dan ook nog te zien zijn, hangend, gevangen in prikkeldraad, je fiets samengevouwen tot een blikje. Dat heeft nut. Goed voor het nageslacht. Stel je voor, ontwakend, dat gezicht, die neusharen, die, neeeeeeeeee,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,