De belofte van 2004

Ze worden de belofte van 2004 genoemd. En dat wordt in Nederland niet zo vaak gezegd. Zeker niet bij een band die pas een kleine twee jaar bestaat. Maar in die korte tijd hebben ze ook al veel gepresteerd. Een finaleplaats in de Grote Prijs van Nederland. Ze hebben reeds op Noorderslag gestaan en ook een optreden in Paradiso, de poptempel van Nederland, kan op het verlangslijstje doorgestreept worden.

De band Liesbet, gevormd rond de vrouwelijke singer/songwriter Liesbet Scholte, lijkt uit het niets te komen. Liesbet heeft er zelf al een jaren-lange carrière als solo-artiest opzitten.Ook daarin volgt ze precies het tegenovergestelde pad. Zoals ze alles tegendraads wil doen. Of in ieder geval zoals ze het zelf wil.
Als ik haar echter vraag wie Liesbet Scholte is, blijft het stil. Ze is geen prater, maar en denker en een doener. Ik had haar wat mondiger verwacht. Want je moet toch een behoorlijk groot ego hebben wil je een band naar jezelf vernoemen. “Je moet het ook echt zien als de band rond singer/songwriter Liesbet Scholte.”

Geen band in de traditionele zin van het woord. Hun muziek wordt wel traditioneel genoemd. Americana. Na beluistering blijkt er echter van veel meer stijlinvloeden sprake te zijn. “We hebben één echt country-nummer. Andere nummers liggen weer wat meer tegen blues of rock aan. Het is maar net wat de mensen er in horen.
Vooral het (slide)gitaargeluid van Yvonne zorgt voor het Americana-gevoel.”

Waarom wilde Liesbet na een al enige jaren durende solo-carrière toch een band om zich heen: weg vrijheid.”Ik was het een beetje zat om in m’n eentje te spelen. Ik wilde wat meer actie en met een band bereik je gewoon veel meer. Ik wilde ook een cd opnemen en daarvoor wilde ik toch graag een band om me heen. En het is veel gezelliger!”

Het album All in my head is inmiddels verkrijgbaar. Echter niet in de winkel, alleen tijdens optredens en via de eigen website, www.liesbet.com. Alles is in eigen beheer gedaan. Van de opnames tot en met de promotie. Dit was min of meer een eigen keuze. De platen-deals die de band kreeg aangeboden waren gewoon regelrechte
wurgcontracten. “En daarbij komt dat de hele platenindustrie nu zo ongeveer op z’n gat ligt.”

Het werk dat erbij komt kijken is ze echter toch wel tegengevallen. “Het is jammer dat je niet dezelfde aandacht krijgt als een bandje dat bij een platenmaatschappij zit. Maar gelukkig worden we nu wel al door een paar radiozenders gedraaid en we proberen zo ook op tv te komen. Op de tribune zitten bij Barend en Van Dorp met een spandoek, je kent het wel.”

Valt er nog wel wat te wensen. In Paradiso hebben ze tenslotte al gestaan.”We willen gewoon ontzettend veel spelen, het album promoten en proberen een eigen publiek te krijgen. En over een aantal jaren willen we er toch wel echt van kunnen leven. Maar eigenlijk ben ik nu al heel, heel tevreden.”

En dat ben ik ook met de cd All in my head van Liesbet.

Zeer zeker dé belofte van 2004!