De eerste keer dat het me overkwam, is alweer 2,5 jaar geleden. Maar ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren. Vanmorgen was er sprake van een dejavu moment. Luttele seconden nadat ik de verkeersverstopping had verlaten viel mijn oog op een waggelende eend, midden op de weg.
Bliksemsnel gooide ik mijn stuur om. Maar of ik het lieve beestje gemist had, wist ik niet. Hij was onder mijn bumper aan het zicht onttrokken. Ik keek in mijn achter-uitkijkspiegel. En ja hoor, daar zag ik het arme, gedesoriënteerde beest de volgende automobilist in verlegenheid brengen.
Eenzelfde moment beleefde ik dus 2,5 jaar geleden. Die eend heb ik in mijn achteruitkijkspiegel nooit meer gezien. Ook niet in platte toestand. Wel zaten er wat veren in m’n grill. Dus ik vreesde het ergste. Een mooi radiomoment heeft het wel opgeleverd. Misschien dat ik dat ooit nog eens online zet.
Art Garfunkel als laatste eer aan de eend die heenging.
Een paar jaar geleden bracht mijn vriend mij naar beekbergen, waar ik toen werkte en ja hoor we waren nog maar net op pad en toen reden we ook tegen een eend (dat dacht ik) Ik heb hem nog terug laten rijden om te kijken of we nog iets konden doen voor die eend, maar er lagen alleen wat veren en de eend was alweer in het veld, ben nog nooit een dag met zo’n rotgevoel begonnen.
Radiomoment of radiatormoment?
Ik ben vorige week ook over een eend gereden. Kon geen noodstop meer maken omdat ik een bumperklever had. Ben recht over de eend heen gereden. Na het voorval ben ik nog wel terug gereden om te kijken, maar de eend was een met het asfalt. Zonde van zo’n beestje. Misschien moet ik de volgende keer wel stoppen. Maar of de eend het dan had overleefd ik weet het niet. Mijn auto in ieder geval zeker niet!!!