Ducky leeft nog!

De eerste keer dat het me overkwam, is alweer 2,5 jaar geleden. Maar ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren. Vanmorgen was er sprake van een dejavu moment. Luttele seconden nadat ik de verkeersverstopping had verlaten viel mijn oog op een waggelende eend, midden op de weg.

Bliksemsnel gooide ik mijn stuur om. Maar of ik het lieve beestje gemist had, wist ik niet. Hij was onder mijn bumper aan het zicht onttrokken. Ik keek in mijn achter-uitkijkspiegel. En ja hoor, daar zag ik het arme, gedesoriënteerde beest de volgende automobilist in verlegenheid brengen.

Eenzelfde moment beleefde ik dus 2,5 jaar geleden. Die eend heb ik in mijn achteruitkijkspiegel nooit meer gezien. Ook niet in platte toestand. Wel zaten er wat veren in m’n grill. Dus ik vreesde het ergste. Een mooi radiomoment heeft het wel opgeleverd. Misschien dat ik dat ooit nog eens online zet.

Art Garfunkel als laatste eer aan de eend die heenging.