De criticus
Kent iemand Max Pam? Het schijnt een of andere niet geslaagde schrijver te zijn. Nu schijnen er daar wel meer van te zijn, maar meneer Pam is daar zelf nogal gefrustreerd over geraakt. Het is dan ook niet meer logisch dat hij vele jaren geleden besloot om dan maar literair criticus te worden. Blijkbaar was hij best goed in het recenseren van boeken, want al gauw kwamen we stukjes van zijn hand overal tegen en verscheen hij zelfs op radio en tv. Hij heeft nog veel meer gedaan en wordt inmiddels gezien als een autoriteit op het gebied van literatuur.
De schrijver
Kent iemand Raymond van de Klundert? Of zijn pseudoniem Kluun? Kluun is een fenomeen sinds in 2003 zijn debuut Komt een vrouw bij de dokter uitkwam en waarvan de teller inmiddels op 150.000 verkochte exemplaren staat. Dit is zeker ook dankzij de unieke marketingcampagne die hij zelf bedacht en uitvoerde.
Boeken werden maar mondjesmaat gepromoot door uitgeverijen. Een goed boek verkoopt zichzelf wel, dacht men. Door de ontlezing is dat echter niet meer zo. Kluun wist dat en heeft met zijn campagne een ommekeer teweeggebracht in de denkpatronen bij uitgeverijen. Tegenwoordig zien we posters van een sensuele Esther Noort in hetzelfde bushokje als waar de reiziger het wachten een stuk prettiger ervaart met haar boek in zijn hand.
De recensie
“Dit boek van Kluun is volkomen kut. Wat zeg ik? VOLKOMEN KUT.” Max Pam had kunnen volstaan met deze twaalf woorden. Hij besloot echter twee pagina’s te wijden over het boek De Weduwnaar van Kluun, het vervolg op zijn debuut. Hij sluit de recensie in het gerenommeerde opinieblad HP/De tijd (van 19 mei) af met bovenstaand literair hoogstandje en de constatering dat door Kluun “de literatuur” zal verdwijnen.
Max, ik kan je verzekeren, dat zal niet gebeuren. Deze recensie was echter volkomen kut en je bent je doel voorbij geschoten. Want weet je wat ik gedaan heb na het lezen hiervan? Ik heb vijf exemplaren gekocht van De Weduwnaar. Juist ja, je leest het goed. VIJF EXEMPLAREN.
Eerst was ik bang dat ik nooit meer wat op papier zou durven zetten. Maar het is toch weer gelukt. Hopelijk vind je het volkomen kut.