Een wijze les die ik me wel eens ingeprent heb is om je helden niet te interviewen. Ik ben daar natuurlijk wel eens van afgeweken. Johnny Dowd heb ik zelfs meerdere keren geïnterviewd en dat is goed gegaan. Ik kan nog steeds met de oren van een fan naar zijn muziek luisteren.
Een leven lang wenen met Chris Isaak heeft mij er op het laatste moment van weerhouden niet op de uitnodiging in te gaan. Aan de andere kant denk ik dat een gesprek met Ryan Adams niets aan mijn gevoel zou veranderen. En dit dacht ik ook bij I Am Oak.
Doordat ik lang genoeg heb lopen twijfelen heb ik het tot minimaal volgend jaar uit weten te stellen. Maar na het beluisteren van zijn nieuwe EP “Pictures of the Floating World” die aanstaande vrijdag uitkomt is het gevoel nog sterker dat we elkaar misschien maar niet moeten ontmoeten. Om het mysterie in leven te houden.
Magie
Wat er gebeurt als ik de muziek van I Am Oak opzet laat zich moeilijk omschrijven, ook al heb ik wel eens een poging ondernomen. Op “Pictures of the Floating World” schijnt I Am Oak live te spelen. Zou hij al zijn albums dan live opnemen? Het applaus tussen de nummers door maakt duidelijk dat het toch echt wel het relaas van een concert is.
Eigenlijk zou publiek van een I Am Oak concert zich daar niet toe moeten laten verleiden om de magie niet te verstoren.
Publieksfavoriet
“Pictures of the Floating World” begint met een van de mooiste liedjes van het debuut van I Am Oak: ‘Don’t I Know Enough’. Veel mooier dan het ‘On Trees And Birds And Fire’ dat hij als publieksfavoriet natuurlijk wel moet spelen. Het nummer ‘Curt’ heb ik ook een speciale band mee, vooral door de zin “Raise your voice like me”, wat I Am Oak in principe nooit doet.
Black Oak
Het mooie van I Am Oak is ook dat de nummers op de EP “Pictures of the Floating World”, ondanks dat ze allemaal van andere albums afkomstig zijn, een coherent geheel vormen. Zelfs als het een nummer van Black Oak, het samenwerkingsverband met Geert van der Velde (The Black Atlantic), is (‘How Long’).
Je moet natuurlijk helemaal zelf weten met welke muziek je je omringt, maar tien van de tien keer zou ik kiezen voor I Am Oak.