Door Rob de Greeuw
Een grote hit uit de jaren zeventig is I’m your puppet on a string. Een jongen die het meisje waar hij verliefd op is vertelt dat zij de baas is over hem. Eén ruk aan het touwtje en als een marionet doet hij wat ze van hem verlangd. Het zou me niet verbazen als dit lief ook in het programma Idols is vertolkt. Marionetten zijn het, de kinderen die daar staan. Producers kneden hen precies naar de wens van de platenmaatschappij. Alleen zo komt hun talent nooit volledig tot wasdom.
Gelukkig zijn er altijd nog artiesten die een andere weg bewandelen. Hun eigen zin doordrijven. En dat bij diezelfde grote platenmaatschappij. Als dat je lukt moet je wel heel bijzonder zijn. En bijzonder is Danny Vera zeker. Zo bijzonder dat Daniel Lohues hem gevraagd heeft in het voorprogramma te staan van zijn huidige toernee. Een toernee dat uitverkochte zalen trekt. En dat is uniek als je je bedenkt dat de laatste cd van Daniel Lohues volstaat met muziek van een stokoud en bijna uitgestorven genre: de blues.
Dinsdag 21 december stond Daniel Lohues in een uitverkocht Vredenburg Utrecht. Een paar uur eerder zat ik tegenover de artiest uit het voorprogramma, Danny Vera. Een gewone jongen uit Middelburg. Maar wel gezegend met een fenomenale zangstem, schrijverstalent en muzikaal inzicht. Niet enkel een entertainer dus zoals Frans Bauer dat is. Maar een vakman. “Het is een goede entertainer en het lijkt me een gezellige vent om een kopje koffie mee te drinken. Maar ik zie Frans Bauer geen aanwijzingen geven aan een strijkerskwartet,” aldus Danny Vera. Hiermee doelend op het concert dat hij 12 december jongstleden gaf in Vlissingen. De nummers van zijn cd ‘For the light in your eyes” vertolkte hij live met medewerking van een strijkersorkest. Compleet met een gastoptreden van Toni Willee (ex-pussycat), zijn vader en een unplugged optreden. Een bijzondere vond waar Danny Vera grootse plannen mee heeft. Binnenkort komt er een dvd van uit aangevuld met de videoclips van zijn twee hitsingles en een homevideo.
Het succes beperkt zich niet tot de Nederlandse grens. Het lijkt in het buitenland zelfs groter met een nummer-1-notering voor de single My Confession in Turkije. Het album ‘For the light in your eyes’ is daar inmiddels ook binnengekomen op nummer 17. Hierbij vergeleken is het succes in Nederland maar matig. “Zonder eigen brillenwinkel is het moeilijk succesvol te zijn in Nederland,” schampert Danny Vera, doelend op de idolsgekte. “Nederlandse artiesten worden zwaar onderbetaald door zaaleigenaars. En die ene euro die je per verkochte cd krijgt, kun je ook niet echt van leven.” Zeker als er ook nog eens gekopieerd wordt bij het leven. Al zal een artiest als Danny Vera die zich richt op de echte muziekliefhebber daar minder last van hebben.
Het grootste probleem is dat zijn muziek maar zelden te horen is op radio en tv en niet in de winkel staat. “Een tante van mij wilde laatst mijn single kopen. Die heb ik niet omdat hij niet in de top 40 staat, zei de verkoper.” Dus toog Danny Vera naar zijn platenmaatschappij met de vraag:”Hoe kom ik in de Top 40?” Door je single te verkopen, was het voor de hand liggende antwoord. “Maar hoe kan men mijn single nou kopen als deze niet in de winkel staat omdat ik niet in de Top 40 sta?” Het is een vicieuze cirkel die Danny Vera probeert te doorbreken door heel veel op te treden. Met in zijn nek een hijgende platenmaatschappij die dreigt met maatregelen als er niet minimaal breakeven gedraaid wordt. Dat dit voor een artiest met zijn eerste album een onmogelijke opgave is, is zelfs voor mij duidelijk.
Over de sombere toekomst denkt hij maar even niet na vlak voor een optreden. “Ik ben blij met de kansen die ik krijg en probeer er het beste van te maken. Binnenkort ga ik touren door Turkije. Dat is toch prachtig. Ik hoop alleen dat ze me ook weer laten gaan met mijn uiterlijk.” Zijn zwarte ogen fonkelen en hij loopt weg. Op naar het podium voor de soundcheck. Het wordt vast weer een fantastisch optreden.