Kevn Kinney: don’t push your luck

Door Rob de Greeuw
Vijf minuten is niet veel. Zeker niet om te praten met Kevn Kinney, een artiest met een carrière die al twintig jaar voortduurt. Iemand die al zoveel heeft gedaan, gezien en meegemaakt dat het onmogelijk is dit in zo’n kort tijdsbestek te stoppen.

Dus wat doe je dan? Je besluit het verleden te laten rusten. Met het vorig jaar verschenen Sun Tangled Angel Revival (STAR) opgenomen met zijn nieuwe, gelijknamige band, laat hij ook horen volop in het heden te staan.

Maar als je ruim een half uur later afscheid van elkaar neemt, vraag je je toch af of je toch niet nog wat had moeten vragen over zijn rijke verleden. Maar hé, don’t push your luck. Je hebt gesproken met een levende legende die al meer dan twintig jaar muziek maakt, met meer urgentie dan goed voor hem is.

Geen kapsones
Het zijn geen sterallures waardoor het gesprek oorspronkelijk maar vijf minuten zou duren, maar stemproblemen waar hij z’n hele carrière al mee kampt. Gelukkig heeft hij er als hij zingt nauwelijks hinder van. Als hij echter praat, levert het hem het geluid op van een raspende kraai. Maar iemand met zijn bevlogenheid is de tijd dan al lang vergeten…

Een half leven lang liedjes schrijven. Het heeft Kevn Kinney een immens repertoire opgeleverd dat het mogelijk maakt bij ieder concert een andere setlist te hanteren. Een noodzaak ook voor Kinney:”Als ik een bepaald liedje te vaak speel, geef ik het niet meer de aandacht die het verdient.”

Puur op gevoel
Alles gebeurt op gevoel. Zo kan het gebeuren dat er de ene avond keihard gerockt wordt en de avond erna een intiem akoestisch optreden plaatsvindt. Eén van de artiesten waar hij graag naar luistert is ook niet voor niets Neil Young, naast Patti Smith en The Ramones. “En Led Zeppelin die de Engelse traditionele muziek injecteerde met hardrock,” kraait Kinney terwijl hij de snaren van zijn oude akoestische gitaar één voor één doorknipt.

Punk, de echte folkmuziek
Ondanks alle rockinvloeden staat Kinney bekend als folkartiest. “Alles is folkmuziek,” meent hij zelf,”Zelfs Punk is folkmuziek. Muziek voor de folks, voor de mensen.” Evenals de term Roots Music zegt het hem weinig. “Iedereen heeft andere roots, dus Roots Music betekent voor iedereen wat anders. Voor mij, als Amerikaan, is de muziek van de indianen Roots Music. Het gaat erom dat je in je muziek je geweten laat spreken.”Uniek aan Kinney’s werkwijze is dat hij alleen maar conceptalbums maakt. Niet dat STAR een 9-11 album geworden is. Al staat er natuurlijk wel een nummer op (klik om een fragment te beluisteren) dat refereert aan de gekte die de wereld momenteel teistert. Idioot noemt Kinney het dat de huidige generatie bands verklaren bewust geen politieke songs te schrijven. “Ik waak er wel voor dat m’n songs gedateerd gaan klinken. Anders had ik nu nog over Bill Clinton moeten zingen. Alleen Katrina (red: de orkaan die New Orleans en omgeving teisterde) dat was zo groot, daar moest ik wel zo specifiek over schrijven.” vertelt Kinney.

Working class
De werkende (Texaanse) klasse ligt echter al langer onder vuur, zeker in Amerika.
“We moeten onze mond maar houden, doen wat ons gezegd wordt. Wel belasting betalen maar tegelijkertijd geen ziekteverzekering krijgen,” spreekt Kinney vol vuur. “Als artiest ben ik verplicht hier m’n mond over open te doen. Als ik het niet doe, wie doet het dan?”

Podcast: Play in new window | Download