De zang van Jon Bryant is een ver-ademing in het huidige muzieklandschap. Als je tegenwoordig een zuivere noot kunt produceren wordt je tegenwoordig al uitgeroepen tot Voice of Holland. Jon Bryant legt echter heel wat meer risico in zijn zang waardoor zijn muziek ook veel meer losmaakt.
Zijn debuut Two Coasts For Comfort (2009) werd in thuisland Canada overspoeld met award nominaties. Opvolger What Takes You kwam mei dit jaar uit. Enkele maanden te vroeg want het is een echt herfstalbum.
Verstilde songs
Er staan een groot aantal verstilde songs op What Takes You. Ook wordt het experiment niet geschuwd. Zoals bijvoorbeeld op het korte High Above The Iron waar het lijkt alsof halverwege het nummer een Mexicaans Mariachi orkest Jon Bryant komt ondersteunen. Even abrupt zijn de Zuidamerikaanse trompetklanken weer verdwenen en is het tijd om het thuisland toe te zingen in Ontario.
In het openingsnummer van What Takes You is al aandacht voor New York en ook aan de Amerikaanse staat Carolina is een nummer gewijd. Voor het debuut Two Coasts For Comfort haalde Jon Bryant zijn inspiratie vooral uit Europa. Op dit tweede album lijken veel van de songs tijdens zijn lange toernee door Amerika te zijn geschreven.
Geen flauwigheden
In tegenstelling tot veel andere “on the road” geschreven nummers is er bij Jon Bryant geen plaats voor flauwigheden. Ook is er geen sprake van narcisme in de teksten. Zijn blik blijft naar buiten gericht en soms zelfs naar boven als zijn godsdienstige inslag tot uiting komt. Het mooiste voorbeeld hiervan is het nummer Be Still dat in alles behalve de tekst een kerstnummer is. En daarmee is What Takes You een prachtig geschenk voor elk jaargetijde.