“BooPac” heet het laatste album van Boosie Badazz. Onder druk van zijn fans zegt hij. Maar beats op je openingstrack gebruiken die de 90’s Westcoast sound in herinnering roept en wat oneliners als “Ride or die” er uit gooien maken je nog geen 2Pac.
Boosie Badazz op BooPac geen verhalenverteller
Om te beginnen werkt de stem van Boosie Badazz nogal op de zenuwen. Ook is hij overduidelijk geen verhalenverteller. Anderhalf uur wordt zo een lange zit.
Laten we de vergelijking van 2Pac achterwege en beoordelen we Boosie Badazz op zijn eigen kwaliteiten, dan staan er nog best wel een aantal aardige tracks op “BooPac”. Alleen herinnert Boosie Badazz ons er continu aan dat hij zichzelf de nieuwe 2Pac vindt.
De cocaine fever van Boosie Badazz
Op ‘God Wants Me To Ball’ horen we hem continu “All eyez on me” citeren. ‘Webbie I Remember’ is vervolgens een matige ‘Dear Mama’ pastiche. Ook ‘Me & Mama’ valt in deze categorie. Op ‘Cocaine Fever’ komt Boosie Badazz er eindelijk aan toe zijn eigen verhaal te vertellen en is daardoor een positieve uitzondering.
Een poging tot een gevoelige track (‘I Hope You Make It’) gaat hopeloos verloren door de productie. Ook zijn weinig invoelende flow helpt dan niet. (‘My Pain Runs Deep’, ‘Everything’)
Lang wachten op de echte Boosie Badazz
Op geen enkele manier doet Boosie Badazz dan ook aan 2Pac denken. Elke artiest is uniek en 2Pac al helemaal. Boosie Badazz zou er goed aan doen op zoek te gaan naar zijn eigen stem. Iets waar hij op de laatste drie tracks zowaar in slaagt.
Beluister het album BooPac van Boosie Badazz op Spotify.