Sinds begin dit jaar is Nederland een onafhankelijk platenlabel rijker: Bastaard Platen. De eerste release van Bastaard Platen staat op naam van Jeroen Kant die in 2011 al eens de publieksprijs wist te winnen van de Grote Prijs van Nederland. Het album De Lafaard Kapitein van Jeroen Kant is met oor voor detail geproduceerd. Zo klinken de drums in Grillig Lastig Listig Nukkig, waarmee het album De Lafaard Kapitein van Jeroen Kant opent, alsof ze zijn opgenomen in een enorm grote ruimte.
Als Jeroen Kant “Er ligt iemand in de bosjes bij het Halvezolenpad” zingt op Halve Zolenpad heeft de onheilspellende productie al duidelijk gemaakt dat het hier niet om een vrijend paartje gaat, maar dat er iemand is vermoord. Gehuld In Zonnestralen bevat een mooi contrast tussen de mistroostige hoofdpersoon en de warme pianoklanken die verantwoordelijk lijken te zijn voor dat kleine beetje zonneschijn dat het liedje draaglijk maakt. Hoe Jeroen Kant zijn stem ook aanwendt, het klinkt altijd loepzuiver. Ook wel eens prettig, een artiest die geen autotune nodig heeft.
In Mijn Mooiste Mijn Liefste Mijn Alles Mijn Bruid komt het alweer tot een geweldsuitbarsting. Het wordt gevolgd door een ode aan De Haven Van Rotterdam. En bij elk volgend nummer zijn de woorden weer raak gekozen. Nergens kan ik Jeroen Kant op een cliche betrappen. De P.C. Hooftprijs moet dit jaar maar eens naar een zanger gaan.
3 gedachten over “Jeroen Kant-De Lafaard Kapitein”